1917 yiliydi, tam elli yil önce, gene bu aydi belki, temmuz. Sen bagda yalniz kaliyordun. Karin ve iki oglun Bitlisteydiler, belki de yakininda ya da cok uzaginda, bircoklarinin kat ettigi ve üstünde öldügü Bitlisten cöle uzanan uzun yolda, acliktan ve susuzluktan ölmemis, öldürülmemislerse. Hayattalarsa bile, ne onlardan ne de onlari gören birinden hicbir haber alamamistin. Belki de cocuklarin yasiyor ama kim olduklarini bilmiyorlardi, hatirlayamayacak kadar kücüktüler. Belki bir yetimhaneye yerlestirilmis ve onlara yeni isimler verilmisti....Aile toplanip Amerikaya ilk önce New Yorka, sonra Kaliforniyaya gelince, ailevi delilik sürmüs ama sekli degismis. Tabi, bu da beklenebilir bir seymis, ne de olsa Amerika hepten baska cesit bir ülke. Ailenin Amerikada gömülü tek bir ferdi dahi yokmus. Hepsi de yerin üstünde, Amerikan topragina saglam basarak hayatlarini sürdürüyorlarmis, kimi zaman karpuz satarak, kimi zaman bagda calisarak.Bir yandan Fresnodaydik, bir yandan hicbir yerde. Ölüm icimizden birini yakalamadigi, biz de onu gömüp orada yattigini bilmedigimiz sürece nasil herhangi bir yere ait olabilirdik ki