Bir yazarin kendi yasam öyküsünü anlattigi otobiyografi türü, Türkiyede pek kaleme alinan bir edebiyat türü degil. Var olan otobiyografik eserlerin cogunda görülen de siyasi, sosyal, kültürel olarak kendiyle hesaplasma cesaretinden yoksun metinler olmalari. Oysa Gün Zileli bunun acik bir istisnasi Simdiye kadar yayimlanmis bes ciltlik otobiyografisinde hayatini neredeyse bütün detaylariyla ortaya koymaktan cekinmeyen biri olan Zileli, bu altinci ciltle daha önce 2000 yilina kadar getirdigi otobiyografisini tamamliyor; yine tam bir aciklikla, yine kendisiyle hesaplasmaktan cekinmeden.Ev 1946-1954Yarilma 1954-1972Havariler 1972-1983Sapak 1983-1992Siginmacilar 1990-2000, LondraKentlerde 2000-2013, Gün Zilelinin hayat hikayesinin Ingiltereden Isvicreye, oradan Türkiyeye uzanan son kismini ele aliyor. Bir göcmen olarak yasamanin getirdigi zorluklar, disarida yürütülen politik faaliyetler, komün hayati, epeyce gelgitli gönül iliskileri, on iki yil sonra dogulan topraklara dönüs, dostlar, anilar, kirginliklar, kopuslar, asklar, kediler-köpekler... Tüm bunlari dürüst ve sakinmasiz bicimde anlatan Zileli, beri yandan diger ciltlerde oldugu gibi, yine Türkiye siyasetine dair sözünü söylemeyi de ihmal etmiyor; analiz ederek, elestirerek, yorumlamaya calisarak... Kentlerde 2000-2013 kendisi ve hayati üstüne gercekten düsünen bir insandan samimi bir muhasebe.