Kendinden daha bilgin olmak ayni zamanda kendinden daha cahil olmaktir ve ögrenmek animsamak demekse, ayni zamanda unutmadan nasil ögrenilebilirPlatonDescombesun sözleriyle, Platonu okumak, her felsefeci icin, bütün filozoflarin felsefesini, bizatihi felsefeyi okumaktir. Diyaloglarda takipcisi olunacak bir doktrin degil, diyalektik sanatinin alistirmalari izlenmelidir. Zira Platonun anladigi anlamda diyalektik, ayirimlar koyma sanatidir, bu ayirimlar olmadi mi celiskiye düseriz. Bu anlayisla yola koyulan Descombes, Platonculugun özlü bir tanimindan ve tarihinden sonra, suret ve ikiz, bir ve cok, ayni ve baska, olus ve idealar teorisi gibi zorlu Platoncu sorulara cesaretle dalarak, Kratylos, Parmenides, Sofist, Philebos, Phaidon diyaloglari arasinda ustalikla dolasirken bizi Platon düsüncesiyle derinlemesine tanistiriyor.Platonun bu diyaloglarinda neyi ariyoruz Platonculuk etiketi tasiyan bir doktrini mi Koyrénin dikkat cektigi üzere, modern okur bütün bu karmasik yollardan tatminsiz soracaktir Madem Sokratesin, Platonun mükemmelen vakif oldugu bir doktrini var, neden bata cika ilerlemek yerine bunu basitce ve acikca sunmuyor Oysa kendi düsüncesinin, hep diyalog halinde, elestirel derinlestirilmesi Platonun felsefesinin bütün gelisimine damga vurur. Bu bakimdan Diyaloglarda kendi savlarinda durup kalmis bir doktrin degil, problemleri ve kavramlari sürekli yeniden ele alarak sonuna kadar götüren bir hareketle karsilasiriz.