Bilirsiniz insanlar dogar, ölür ve sonra büyür.5 yasindaki dahi dedektif Alper Kamu, tüyler ürperten, kahkahaya bogan ve yürek burkan ikinci macerasiyla huzurlarinizda.Kahramanimiz, bir yandan amcasinin ölümünün dolayli müsebbibi Adaletin pesinde kosarken, diger yandan kendini tuhaf bir cinayet davasinin icinde bulur. Mahalleye yeni tasinan ailenin oniki yasindaki oglu Ümit, engelli kardesini bogarak öldürdü, öyle mi Üstelik itiraf da etti.Kardesinin acilarina son vermek istemis.Masumane bir cinayetAlper Kamu sahitli, ispatli, itirafli bir cinayeti yeniden cözerken aileye, aska, dostluga, adalete, kisacasi hayata iliskin bircok dügümü de cözüyor.Cehennem Cicegi, sadece kahkaha atarken elinizden düsebilecek, merak ve hayret uyandiran bir roman.Bu düsüncelerle eve dogru ilerlerken karsi kaldirimda park etmis kirmizi Düldülü fark ettim. Mümtaz Abi az ötede bir apartmanin girisinde, komsu kizi Zuhale bir seyler anlatmaktaydi. Bir kolunu kizin sirtini verdigi kapiya, digerini beline yaslamisti. Kücük bir Kadir Inanir ile Türkan Soray idiler adeta o an. Sevgi emekse, Mümtaz Abi, herhalde bir sürü palavra sikmak ve soytarilik etmek suretiyle var gücüyle kizin kalbini kazanmaya calisiyor, Zuhal de onu mahcup bir gülümsemeyle ödüllendiriyordu. Kim bilir Belki bu tabloyu izleyen herhangi biri onlarda ilk askin beceriksiz ama muhakkak ki icten ve saf halini görebilirdi. Bense mahallenin öbür ucunda sotaya yatmis, kin dolu gözlerle onlari izleyen Kansiz Celali görüyordum.