Türk Mutfaginda, tasavvufun izleriyle ilk karsilasmamiz 12 yüzyilda Arslan Babanin Ahmet Yeseviye ulastirdigi hurma ile baslar, 13 yüzyilda Yunus Emrenin alic hikayesi ile yürür. Ayni dönemde Hz. Mevlananin Allaha ulasma yolundaki cehdini yemek sembolleri üzerinden ifadesiyle devam eder. Hz. Mevlana, eserlerinde yemek ve tasavvufi sembolleri sanki ic ice gecirir, böylece bizlere döneminin yemeklerinin adeta bir arsivini de birakmis olur. Atesbaz-i Veli, nimetin ve yemegin yeryüzündeki seferinin Mevlevilik tarikatindaki kilavuzudur. Mevlevilik, dervislik egitimini mutfaktan baslatmakla, mutfagin bir egitim ve kültür degeri oldugu anlayisinin ilk örnegini sergilemis olur. Atesbaz-i Veli mutfagin basinda bulunan ermis bir zat, dünyada adina anit mezar yapilan ilk seftir. Atesbaz-i Veli mutfagin bir ekip isi oldugunu 13 yüzyilda görmüs, mutfakta ekiplesmeyi dünyada ilk gerceklestiren kisi olmustur. Atesbaz-i Veli mutfagi arac gereci, malzemeleri, teknolojisi, is akis plani, calisanlari, is bölümü, görev yetki düzeni ve servis düzeni ile belirli ilke ve kurallara bagli olarak isleyen bir kurum seviyesine ulastirmistir. Selcuklu baskenti Konyanin 13 yüzyildan günümüze bir kültür, sanat ve lezzet merkezi olmasinin ardinda, böyle bir birikime sahip olmasi yatar. Bu calisma, Mevlevi Mutfagi hakkinda güvenilir ve kapsamli bilgi edinmek isteyenler icin temel bir basvuru kitabi olma özelligini tasimaktadir. Prof. Dr. Nilgün Celebi