Wiele polimerów jest szeroko stosowanych do ¿¿czenia w pary ¿lizgowe z metalami, polimerami i innymi materiäami. Jednak¿e, tam gdzie jest kontakt, pojawia si¿ problem tarcia i zu¿ycia. Tarcie pomi¿dzy polimerami mo¿e by¿ przypisane do dwóch g¿ównych mechanizmów, deformacji i adhezji. Mechanizm deformacji polega na cäkowitym rozproszeniu energii w obszarze kontaktu, natomiast sk¿adowa adhezji odpowiada za tarcie polimeru i jest wynikiem zerwania s¿abych si¿ wi¿¿¿cych pomi¿dzy ¿äcuchami polimerowymi w masie materiäu. Ko¿ci¿ niezgody pozostaje potrzeba opracowania nowego materiäu (np. kompozytów) w tym obszarze zu¿ycia, przy jednoczesnym zachowaniu tych samych w¿äciwo¿ci mechanicznych. Celem niniejszej ksi¿¿ki jest zbadanie w¿äciwo¿ci przeciwzu¿yciowych kompozytów polietylenu mäej g¿sto¿ci (RLDPE) wzmocnionych cz¿stkami popio¿u z wyt¿oków z trzciny cukrowej. Poniewä zarówno RLDPE jak i popió¿ z wyt¿oków s¿ ¿atwo dost¿pne i bardzo tanie w pozyskaniu. Autorzy maj¿ nadziej¿, ¿e ksi¿¿ka ta b¿dzie impulsem do dalszych badä w tej dziedzinie.