W badaniu polityki zagranicznej UE w ostatnich latach du¿y nacisk po¿o¿ono na konceptualizacj¿ roli Unii jako podmiotu mi¿dzynarodowego. Artyku¿ krytycznie analizuje dwie nadrz¿dne narracje - realistyczn¿ i interpretacyjn¿ - o roli Unii jako aktora mi¿dzynarodowego, wykorzystuj¿c spostrze¿enia z teorii krytycznej. Przez takie narracje rozumie si¿ te perspektywy, które zostäy rozwini¿te w nauce i które staraj¿ si¿ odpowiedzie¿ na pytania o to, jak Unia Europejska zachowuje si¿ w systemie mi¿dzynarodowym i jak powinna si¿ zachowywä. Metoda krytycznej lektury zak¿ada odkrycie przes¿anek, na których zbudowano mi¿dzynarodow¿ rol¿ UE w tych dwóch narracjach, a nast¿pnie podkre¿lenie ich konsekwencji i przeciwstawienie ich zasadom zäo¿ycielskim. To przedsi¿wzi¿cie podkre¿la cel ró¿nych rodzajów polityki zagranicznej konstruowanych i promowanych przez te dwie narracje. Jednocze¿nie studium dotyczy wspólnego zaangäowania obu narracji w tworzenie wspólnej polityki zagranicznej i bezpiecze¿stwa UE.