De Zwitserse financiële-bancaire sector is een van de meest gereguleerde sectoren van het land. Zijn aantrekkelijkheid op de wereldmarkten en de rol die hij speelt in de Zwitserse economie is een fundamentele factor in het regelgevingsproces van Zwitserland. Het doel van de regelgeving is de consument te beschermen en de financiële sector te stabiliseren. De wereldwijde financiële crisis heeft veel internationale discussies uitgelokt over de mogelijkheden en de reikwijdte van verschillende reguleringsinstrumenten en -methoden. Commentatoren in Zwitserland hebben sterke kritiek geuit op sommige aspecten van de bankregelgeving in hun land, zoals het niveau van de kapitaalvereisten, de controle van de kapitaalfluïditeit, de bescherming van de consument, de boekhoudnormen, het te grote pakket om failliet te gaan en het beloningsbeleid van de banken. De invloed van de Zwitserse directe democratie op het reguleringsproces van de banksector in het land wordt zelden besproken in de vakliteratuur. Aangezien het probleem tot nu toe meestal werd genegeerd of verkeerd geïnterpreteerd, is het doel van dit werk om het op een juiste manier te analyseren.