An olur, tek bir an; gecip giderken dünya telasiyla hizla kaldirimdan, yolda biten neseli bir karahindiba göz kirpar. An olur; kostururken yetismek icin bir yerlere, komsu penceredeki reyhan kokusunu salar. An olur; icerimde türlü düsünceler binerken birbirinin üzerine, bir serce öter en güzel ötüsüyle. An olur; gecmis elemi icine cekmisken beni, altin isiklar düser odaya ve efsunlar düz duvari tüm büyüleyiciligiyle. An olur; gelecek endisesi üsüsmüsken üzerime, bir agac salinip esintiyle, üfürür endiseleri zarafetle. An olur; verip veristiriyorken icimde birilerine, bir bebek kahkahasi carpar icimdekilere.Karahindibanin nesesi bir seyler animsatir. Reyhanin kokusu, bebegin kahkahasi, agacin salinimi da. Hatirlayamadigim bir asinalik, dilimin ucunda gibi bir tanisikliktir olan. Dururum. Durdugum an, icine düserim latif bir zamanin, sonsuzluk kadar büyük o anin Duvara degen o bir damla isik büyür. Kendinden gayrisi kalmayacak kadar Salinan bir yaprak büyür. Kendisinden gayrisi görülemeyecek kadar Sesler büyür, sözler büyürEy kulum, Ben ömrün boyunca seninleydim, peki sen kiminleydinRabbim, gayrisi icin basim öne egik. Fakat o bir an var ya, tüm hayati icine sirladigin, iste o anlarda Seninleydim.