Agabeyine Cicek Tasiyan Kiz, 1980lerin basinda, Pariste cevirmen ve koordinatör olarak calisan Kaoru adli genc kizin, Endonezyadaki Bali Adasinda, uydurma suclamalarla uyusturucu kacakciligindan tutuklanan ve idamla yargilanan ressam agabeyi Tetsuroyu kurtarma cabalarini anlatir. Roman, Dostoyevskinin Suc ve Ceza 1866, Franz Kafkanin Dava 1925 ve Albert Camusnün Yabanci 1942 eserlerinde oldugu gibi icsel ve dissal mahkemelerin ic ice gectigi cok katmanli bir kurguya dayanir. Tetsuronun yargilandigi mahkeme sürecine kosut olarak ilerleyen diger iki icsel mahkemede Tetsuro ve Kaoru kendi gecmisleri, sanat anlayislari ve dünya görüsleriyle keskin bir hesaplasmaya girisirler. Bircok Bati dilini bilen, agabeyinin aksine Ücüncü Dünyayi sevmeyen, ne var ki, özellikle mesleginden ötürü, Filistin gibi dünya siyasetinin odagindaki Dogu ülkelerine sik sik gitmek zorunda kalan Kaoru Batici bir karakter olarak karsimiza cikar. Diger yandan, Bati ülkelerini sevmeyen, her yilin alti ayini resim yapmak icin gittigi, cogu eski Japon sömürgesi Güneydogu Asya ülkelerinde geciren Tetsuro ise Sarkiyatci bir karakterdir. Ikezawa bu iki anlaticinin icsel ve birbirleriyle olan diyaloglari araciligiyla emperyal siyaset, medeniyet, modernite ve ulusal kimlik gibi kategorileri sorgular. Gerek yasam tarzi gerekse eserleriyle son yillarin en özgün ve üretken yazarlarindan olan Ikezawa Agabeyine Cicek Tasiyan Kizda felsefi dinamizmle sürükleyiciligi basariyla kaynastirmakta. Yazar her karaktere kendi mizaclarina özgü sesler atfederek metne zenginlik ve derinlik katiyor. Bu sesler araciligiyla Doguyla Batinin bakis acilarindaki farkliliklari, uyusmazliklari, catismalari ve örtüsmeleri fevkalade kozmopolit bir atmosfer icinde betimliyor. Ikezawanin romani okurunu 21. yüzyil Japon edebiyatinin cazibelerini deneyimlemeye cagiriyor...