Karincalarin Günbatimi, Ermenice romanin 20. yüzyildaki zirvelerinden biri. Biberyan, basyapiti olarak kabul edilen bu romaninda, bir aile ekseninde Türkiyeli Ermenilerin 1940li ve 50li yillardaki yasamindan bir kesit sunuyor. Varlik Vergisi uygulamasi altinda ezilen, varini yogunu kaybeden bir baba, bu güc kosullari onun yüzüne vuran aile bireyleri ve üc bucuk yillik zorlu Nafia askerligi günlerinden sonra geri döndügünde hicbir seyi biraktigi gibi bulamayan ogul Baret.Yazar, Baret karakterinde, bir delikanlinin hizla degisen toplumsal kosullara uyum mücadelesini ve bireysel catismalarini carpici, yalin bir dille sunarken ülkedeki siyasi gelismelerin azinliklari nasil etkiledigini farkli roman karakterlerinin agzindan bire bir ortaya koyuyor.Yalnizlar ve Meteliksiz siklar romanlariyla büyük begeni kazanan Zaven Biberyan, Karincalarin Günbatiminda, Felaketin sekillendirdigi ruhlarin akip giden hayata baglanmakta yasadigi zorluklari, ailenin dönüp dolasip fertlerini ve kendini yok eden karanlik yanini, on yilda bir büyük bir siyasi sarsintiyla kesintiyle ugrayan güvenlik duygusunun insanlar üzerinde yarattigi tahribati adeta bir tragedya canliligiyla anlatiyor. Karincalarin Günbatimi, Türkiye edebiyatinin da en önemli romanlarindan biri olmaya aday.